چرا مراجع مذهبی به زبان مردم فتوا نمی دهند؟
بحث
درباره اجرای حکم قصاص و دیگر حدود و تعزیرات اسلامی در ملاء عام و برابر چشم مردم
و اصل حکم قصاص و اجرای این حکم در روزهای اخیر بالا گرفته است. روزنامه آسمان که
هنوز مرکب روزانه شدنش خشک نشده بود، به بهانه انتشار مطلبی در باره قصاص توقیف شد
و شش مرجع مذهبی نیز در باره قصاص در برابر چشم مردم نظر دادهاند.
در
مورد نخست، یعنی توقیف روزنامه آسمان، در خوش بینانهترین حالت خطاب به مدیر مسئول
و سردبیر این روزنامه باید پرسید: حالا وقت انتشار مقاله قصاص بود؟ حتا از تجربه شمسالواعظین
که در آغاز دولت خاتمی با انتشار مقالهای در همین ارتباط بهانه توقیف روزنامهاش
را فراهم ساخت نیز درس نگرفتید؟
دشمنان
آزادی مطبوعات نمیتوانند به بهانه انتشار گزارش یا مصاحبه با مردم و انتشار مقاله
درباره فساد تاریخی در حکومت اسلامی و مافیایی که مانند زالو ثروت ملی مملکت و ملت
را در هشت سال گذشته مکیدند، روزنامهای را که مُهر اصلاحات بر پیشانی دارد توقیف
کنند. اما به آسانی میتوانند به بهانههایی مانند قصاص چنین کنند. آیا درک این
مسئله دشوار است، آن هم از سوی امثال محمد قوچانی که ماشاء الله ادعای همه فن
حریفی هم دارد!
اما درباره نظرخواهی از
مراجع مذهبی درباره قصاص در ملاء عام، این مراجع، حتا امثال آیةالله صانعی که فارسیاش
بر عربیاش برتری دارد، چنان سخن میگویند و نظر میدهند گویی در نجف نشستهاند و
برای عربها سخن میگویند. چند کلمه به فارسی و بیش از چندین کلمه به عربی. از آن
غم انگیزتر دستور زبانی آشفته و درهم ریخته در جملاتی که معلوم نیست افعال آن کجا
هستند و نقطه در کجای جمله خواهد نشست. مردم از این جملات و فتاوی چه میفهمند؟
ظاهرن
این مراجع به زبان هم، برای یکدیگر ابراز نظر میکنند و یا با این زبان برای رئیس
قوه قضائیه و دادستان این قوه، از این طریق پیام میفرستند!
خبرگزاری
ایسنا از شش مرجع مذهبی در باره اجرای جکم قصاص به اعدام در ملاء عام برابر مردم،
نظرخواهی کرده است. همه آنها در جملاتی چندپهلو تا نه سیخ داغ شود و نه گوشت سرسیخ
بسوزد، با همان ایرادی که در بالا اشاره شد با اعدام در برابر مردم تقریبن مخالفت
کردهاند و ای کاش این مخالفت را به زبانی فارسی و مردم فهم و منسجم و نه چند پهلو
و مراجع فهم، ابراز کرده بودند.
پنج
مرجع مذهبی در باره اجرای حکم قصاص به اعدام در ملاء عام، نظر دادهاند. این نظرات
را خبرگزاری ایسنا به نقل از پایگاه شیعه منتشر کرده است.
آیةالله شبیری زنجانی
- وجوب اجرای حدود در
ملاعام از ضروریات دین نیست. بلکه اصل وجوب آن حتا در حد زنا مورد اختلاف است.
البته در رجحان آن بحثی نیست.
- ممانعت از شرکت افراد
در فرض ترتب مفسده بر حضور آنان مانعی ندارد و تشخیص آن با حاکم شرع است.
آیةالله مکارم شیرازی
الف) دربرخی از حدود
سفارش شده که در حضور عدهای اجرا شود؛ اما اگر اجرای حد در ملا عام پیامدهای منفی
داشته باشد، باید از آن پرهیز شود.
ب) سزاوار است در این
گونه موارداز حضور آنها جلوگیری شود.
آیةالله موسوی اردبیلی
باید اجرای حد در حضور
جمعی که اقل آن سه نفر است، صورت بگیرد. البته در بعضی موارد به حسب دلیل خاصی کم
تر ازسه نفر کفایت میکند ولی حضور مردم جزء لاینفک اجرای حدود نیست و چنانچه حضور
مردم مفسده داشته باشد به طور پنهانی اجرای حد می شود و چنانچه حضور بعضی از افراد
به مصلحت نباشد،از حضورآنان جلوگیری میشود.
آیةالله سید صادق روحانی
1) اجرای حدوددر ملا عام به
مقتضای دلیل که دال است بر این که سزاوار است اعلام شود به مردم برای حضور اقامه
عدل و حتا عدهای گفتهاند واجب است حضور جماعت همانگونه که حضرت امیر علیه
السلام فرمودند بر حضور در هنگام اقامه حد.
2) ظاهر دلیل خاصی نیست
ومانعی ندارد.
آیةالله نوری همدانی
بهتر است در ملاعام باشد
و چند نفرهم باشند کافی است . در صورتی که آثارنامطلوب برای بعضی دارد شرکت نکنند.
آیةالله صانعی
به طور کلی در شرع مقدس
هیچ الزامی بر علنی بودن تعزیرات بلکه حدود (بغیراز حد زنا فیالجمله) نداریم و
اگر علنی بودن اجرا مجازات موجب اذیت و تضییع حیثیت مجرم و یا وابستگان به آنها یا
موجب بدبینی به اسلام و مضر به آن باشد، حرام و غیر جایز و تعدی در مجازات محسوب و
معصیت کبیره است و حکم آوردن کودکان و غیر آنها از کسانی که تماشای اجرای حکم موجب
تاثیر نامناسب ولو با احتمال در آنها باشد به حکم حرج و ضرر روحی برای آنها نیز
حرام و معصیت است.
