بیایید مجسمه احمدی نژاد را با هم بسازیم و آن را در جای جای میادین کشور مستقر کنیم.
من صورت احمدی نژاد را می بوسم! این بوسه و آن ساخت مجسمه نه از بابت ۴۵۰۰۰ هزار یارانه، بلکه بدلیل اینست که آگاهی را با ۴۵۰۰۰ هزار تومان به نقاط دور دست کشور برد و از اصولگرایی اصلاح طلبی ساخت و این پیام رسا برای کسانی که مردم دور دست کشور و فقرا را گوسفند فرض کرده بودند.
احمدی نژاد، می بوسمت, نه بخاطر این که ظرف هشت سال صدرات تمام کشور را با خرافه و دروغ آغشته کردید. هرچند که ظرف ۳۴ سال این روال ادامه داشت ، بلکه این بوسه بدلیل این است که اصولگرایان معتقد به شعارهای لایتغیر جمهوری اسلامی را بدلیل حفظ منافعشان هرچند بظاهر , اصلاح طلب کردید.
دکتر، می بوسمت, نه به دلیل اینکه جریان بحق جنبش سبز را خس و خاشاک فرض کردی و طرفداران آن را یا به زندان انداختی و یا از خانه و کاشانه شان فراری دادی, بلکه این بوسه عمیق بخاطر این است که باعث رفراندم شدی تا به شما و حاکمیت زورمندی که شما را از آستین جادویی خودش بیرون در آورد بگوید آهای حاکمان حکومت اسلامی, این اصولگرایی بود که پای صندوق آمد و به روحانی رای داد نه جنبش سبز. ۱۴ میلیون رای جنبش سبز و آن ۷ میلیون رای در خانه نشسته , هرگز به ساختار حاکم باور ندارد, فقط به این راضی است که می داند روند اصلاح طلبی می تواند بدون خشونت به مسیری برود که کشورهای پیشرفته جهان رفته اند.
دکتر، مجسمه شما نماد یادآوری دوران تلخی است که سهراب ها و نداها و روح الامینی ها و موسویها . . . دیگر در میان ما نیستند و من در حال حاضر که مشغول این یاداشت از راهی بسیار دور می باشم, سخت غمگینم و به آرامی به روی کیبورد لب تاب خود اشکم جاری است تا به خانواده های کشته شدگان جنبش سبز بگویم هرچند که بسیار جای آنان خالی است, اما این را بگویم که تاریخ هرگز فراموش نخواهد کرد نام عزیزانی که جان خود را فدای زدودن تعصب , خرافه, دروغ از کشورشان, و همچنین نماد آبیاری جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران در عصر کنونی شدند.
محمود رضا یافت آبادی